ਫਿਰ ਗਣਤੰਤਰ ਦਿਵਸ ਆ ਗਿਆ।
ਪਰੇਡਾਂ ਦਾ ਫਿਰ ਦਿਵਸ ਆ ਗਿਆ।
ਸਲਾਮੀਆਂ ਦੇ ਦਰ ਦਿਵਸ ਆ ਗਿਆ।
ਟੀਵੀ ਉੱਪਰ ਭਾਸ਼ਨ ਨਾਹਰੇ,
ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਗੱਲ ਫੱਬੀ ਭਾ ਜੀ।
ਹੈ ਅੱਜ ਜਨਵਰੀ ਛੱਬੀ ਭਾ ਜੀ।
ਸਰਕਾਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਆਵੇ,
ਜਿੱਤੇ ‘ਤੱਕੜੀ’ ‘ਕੰਵਲ’ ਜਾਂ ‘ਪੰਜਾ’। ਮਹਾਤੜ ਦਾ ਨਾ ਕੱਖ ਸੌਰਿਆ, ਸਾਲ ਭਾਵੇਂ ਹੋਏ ਅਠਵੰਜਾ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਛੱਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਦੇ ਲਈ ਹੈ ਨਹੀਂ ਮੰਜਾ। `ਨਸਾਫ ਕਿਤੇ ਨਾ, ਹੋਣ ‘ਅਕਾਲੀ’ ‘ਕਾਂਗਰਸ’ ਜਾਂ ਫਿਰ ਖੱਬੀ ਭਾ ਜੀ। ਪੰਜਾਂ ਸਾਲਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਆ ਕੇ ਮਹਾਨ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਲਾ ਗਏ। ਵੈਸ਼ਨੋ ਨੂੰ ਵੀ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾਈਆਂ, ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੀਮ ਸ਼ਰਾਬ ਫੜਾ ਗਏ। ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੀ ਕੀ ਬਖਸ਼ਣਾ, ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਵੀ ਚਾਰਾ ਖਾ ਗਏ। ਠਾਣੇਦਾਰ ਦੇ ਆ ਅੜਿੱਕੇ, ਨੋਟਾਂ ਦੀ ਗਈ ਥੱਬੀ ਭਾ ਜੀ। ਸਾਡੀ ਕਾਹਦੀ ਛੱਬੀ ਭਾ ਜੀ। ਪੰਜਾਬ ਨਿਰਾ ਗੁਲਾਬ ਸੀ ਹੁੰਦਾ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਲਗਦੇ ਥਾਂ‐ਥਾਂ ਕੰਡੇ। ‘ਕਾਂਗਰਸ’, ‘`ਕਾਲੀ’ ਸੁੱਟਣ ਚਿੱਕੜ, ਵਰਤਣ ਨਵੇਂ‐ਨਵੇਂ ਹਥਕੰਡੇ। ਬਾਤ ਪੁਰਾਣੀ ਵਾਂਗੂੰ ਖਾਂਦੇ, ਛਿੱਤਰ, ਪੈਸੇ ਨਾਲ਼ੇ ਗੰਢੇ। ਵੋਟਾਂ ਖਾਤਰ ਬਾਪ ਗਧਾ ਵੀ, ਗੱਲ ਹਰ ਸਹਿੰਦੇ ਕੱਬੀ ਭਾ ਜੀ। ਸਾਡੀ ਕਾਹਦੀ ਛੱਬੀ ਭਾ ਜੀ। ਆ ਗਈ ਜਨਵਰੀ ਛੱਬੀ ਭਾ ਜੀ।